Terug in Cairns

In vijf weken tijd is er natuurlijk niet zo gek veel veranderd in Cairns, enkele bekenden hebben het hostel verlaten en zijn hun heil ergens anders gaan zoeken, terwijl er nieuwe mensen voor in de plaats zijn gekomen, en de vrijdag dat ik terugkom gaan we natuurlijk eerst eens vieren dat ik terug ben. Ik had niet verwacht dat ik zou 'verlangen' naar de Woolshed zou krijgen, maar Innisfail heeft daar wel voor gezorgd. Had ik al gezegd dat ik maar een woordspeling gemaakt had van het dorpje Innisfail, eigenlijk is het niet eens zo grappig, maar hier komt ie dan: “In is fail” vs “Out is success”. Dus met succes het dorp verlaten en met succes een gezellige avond gehad in de Woolshed. Maar het hoogseizoen is voorbij en het is lekker rustig overal, zelfs in deze toko, maar dat maakt voor ons niet uit omdat wij gewoon ons dansje blijven dansen.

Ook spreek ik Immi weer en vraag hem of ik niet bij hem kan werken die laatste maand dat ik nog in Australië zit, en dat kan gelukkig ook en mag ik mezelf in 2013 een 'boomtrimmer' noemen, of zo. Maar eerst kerst en oud en nieuw, want het is merkwaardig om kerst te vieren in de hitte en in plaats van te gaan gourmetten, te barbecueën. En kerstavond is ook anders, want de kroegen gaan dicht om 00:00 uur i.v.m. met kerst. Maar gelukkig is de barbecue zeer geslaagd en natuurlijk gezellig. Het weekje tussen kerst en oud/nieuw valt er weinig te beleven, het wordt wat drukker in Cairns en het blijft warm en, ondanks dat het regenseizoen begonnen had moeten zijn, zonnig. Oud en nieuw zitten we met z'n allen te ontspannen in het hostel en gaan we vuurwerk kijken op de esplanade, waar het best druk is, om een uurtje of 1 de kroeg in, niet eens de Woolshed deze keer en de volgende dag even Rick laten weten dat ik niet terugkom ;).

Een paar dagen later komt Immi bij me terug en mag ik inderdaad bij GFM aan de slag (Garden Friendly Mulchers) en dit bedrijf doet vooral aan het netjes maken van bomen en het weghalen daarvan, maar de eigenaar van dit bedrijf gebruikt Immi vooral als klusjesman rondom zijn eigen huis dat bovenop een berg staat. En dat is dan ook wat ik vooral aan het doen ben, Immi helpen klussen bij John (de eigenaar). Gelukkig ben ik ontzettend handig en ben ik een hele goede aanvulling van het team. De eerste dag word ik ook meteen flink aan het werk gezet samen met een andere backpacker en mogen we met de hand cement aanmaken en in een muurtje gooien, waarbij dat muurtje hoger dan twee meter is. Dus eerst de mixer vullen met de juiste verhouding cement/water/nogwat dan in de emmer gieten om het daarna in de muur te gooien, in veertig graden brandende zon... Pffffff, overleven.

In de drie weken dat ik met Immi werk voel ik me af en toe zo'n leerling Wiskunde; ik heb geen idee wat ik aan het doen ben, maar als ik dan iets begrijp en ik doe het adequaat kan mijn geluk niet op. En af en toe voel ik me zo'n coassistent tijdens een operatie; gereedschap aan Immi geven zodat hij iets magisch doet om het voor elkaar te krijgen. Het grappige is dan ook dat ik samen met een Oost-Duitser eerst een nieuwe muur maak en later in de week een andere muur, die bijna gevallen was, restaureer.

Behalve dat werk doen we ook wat werk voor het bedrijf en gooi ik afgezaagde takken in de versnipperaar, houd ik mensen van het voetpad zodat ze geen takken op hun hoofd krijgen, ben ik gras aan het maaien, goten aan het schoonmaken, een jetski aan het wassen en poetsen, een auto drieënhalve uur aan het wegbrengen in een andere stad en dus een leerling timmerman, meestal in de brandende zon, soms van 4:30 in de morgen tot 19:30 's avonds en dus elke avond helemaal kapot, leeg en moe. Weinig stappen dus in deze periode, vooral slapen als ik terug in het hostel ben en me heel burgerlijk aan het gedragen. Ik probeer al enkele weken met Fiona te duiken op het Great Barrier Reef, maar omdat Fiona in het weekend werkt en ik dan alleen vrij ben komt het maar niet van en komt het er maar niet van. Als ik dan eindelijk mijn ticket uit Australië geboekt heb en ik mijn laatste weekje vrij neem van werk is het regenseizoen van start gegaan en het duiken ons onmogelijk gemaakt. Zucht....
Dus heel leuk dat Australië en het einde is gekomen van dit prachtige land waarvan ik veel te weinig gezien heb, maar waar ik wel een geweldige tijd heb gehad. Zo was het toch vooraf de bedoeling dat ik Uluru zou gaan bezoeken en dat ik de onderwaterwereld van The Great Barrier Reef zou bekijken en dat is er niet van gekomen vanwege de hoge kosten. Maar gelukkig heb ik nog genoeg plezier gehad hoor! Even een lijstje met hoogtepunten;
The Great Ocean Road met Alex
Een halve dag druiven plukken in Balarat
Enkele zaterdagavonden in Melbourne met het CARE-team
Het weerzien van Australiërs die ik tijdens eerdere reizen ontmoet heb.
Misschien geen hoogtepunt, maar onvergetelijk; het EK met het dramatisch slecht spelende Nederlands Elftal en de finale kijken met Joe en jarige Jason.
Het wederzien en trips met Fiona nabij Cairns
Een paar evenementen die ik georganiseerd heb in het hostel en Halloween
De afterparty's op het dak van het hostel inclusief de drie of vier keer vuurwerk dat we daar bekeken hebben en de zeer matige totale zonsverduistering.
Cecile die een weekje even langs kwam, waarbij ik helaas niet mee verder kon reizen.
En vast nog wel dingen die ik vergeten ben ;).

Nu is het tijd om weer echt te reizen en ga ik drie punten proberen te vinden met Kenny (van voetbal) en zijn vrouw Rianne in Indonesië, waar ik zo'n vijf weken ga rondhangen. Leuk leuk!