Een overval en andere zaken in ver vreemd Afrika

De laatste werkweek was aangebroken, het zwoegen zou dadelijk voorbij zijn en eindelijk eens de tijd om een break te nemen van het harde bikkelen dat ik de afgelopen maanden heb moeten doorstaan... Vakantie in de vorm van een promotietour in Zuid-Afrika, werkend vakantie vieren, ik zo door kunnen gaan als een fotograaf, schilder, boetsier of kunstenaar. De hele dag zelf indelen en dat als baan, de route zelf uitstippelen en zelf bepalen waar ik heen ga en wat ik doe en waarom en hoe en wat en wie en waar. Vakantie dus... dat had ik dus echt nodig. En vandaag ben ik dan eindelijk in Durban aangekomen, ik zou eigenlijk al maandag richting Durban vertrekken, maar Afrika had een onaangename verrassing voor me in petto.

Een overval. WAT? EEN OVERVAL??? Ja een heuse, ware, echte overval met wapens enzo bij de Pretoria Backpackers! Was het gevaarlijk? Vast wel, maar ik ben natuurlijk een echte gevaarlijke en gevreesde bikkel en ze waren al weg voordat ik goed en wel aangekleed was. Maar wat is er dan gebeurd? Hier komt het. Zondagnacht, een paar (15 ofzo) uur voordat ik zou vertrekken richting Durban kwam Daniel, onze nachtwacht, plots de kamer binnen waar ik heerlijk lag te dromen van allerlei heerlijke dingen en maakte mij en Magnus wakker met de mededeling 'Everything is gone'. Nou, daar kon ik dus geen touw aan vastknopen en sinds Daniel tape over zijn gezicht en handen had, dacht ik dat meneer teveel van dat droomspul THC had gesnoept. Ik probeer, nog steeds slapend, wat meer los te krijgen van Daniel, maar echt duidelijk wordt het mij allemaal niet tot Daniel zegt dat ik maar eens binnen moet kijken. Ik doe de deur dus open en zie tot mijn verbazing de TV op het trappetje staan, het niet-meer-bestaand-kwartje viel en ik vroeg voor de zekerheid aan Daniel of mijn vrees gegrond was en dat was het dan ook. Er waren een paar mensen onze backpackers via de tuin binnengedrongen en hadden de kluis met geld (gelukkig niet die van de klanten met alle paspoorten, camera's en geld) en de stereo gestolen en geprobeerd om de TV ook mee te nemen, maar dat bleek iets teveel van het spreekwoordelijke hooi op de spreekwoordelijke vork te zijn dus lieten ze die maar mooi buiten staan. Daarnaast hadden ze wat kleding van de waslijn afgehaald en daar bevonden zich ook kledingstukken van mij bij. Zo ben ik zo ongeveer alles kwijt wat ik in Z-A gekocht had plus mijn geweldig lekkere zwarte sweater met capuchon! Daarnaast blijkt maar weer dat IJsselmeervogels zelfs groots is in Zuid-Afrika want mijn trainingsbroek was ook nergens meer te vinden. Balen dus, een gedeelte van mijn kleren pleitte en een dag later vertrekken naar Durban, maar gelukkig geen gewonden of ander soort slachtoffers. Ik moet nog een kanttekening plaatsen, want van de drie honden die de Backpackers rijk is was er geen een ook maar in de buurt van de plaats van misdrijf of wakker ten tijden van de inbraak. Leve wachthonden!

Gelukkig is het leven niet alleen maar dood, verderf en diefstal. Ook op sportief gebied zijn er de afgelopen week enige ontwikkelingen geweest, zo heeft Nadal helaas wederom Roland Garros op zijn naam weten te schrijven, heb ik, voorlopig, mijn enige doelpunt gemaakt in de Zuid-Afrikaanse league en heb ik namens Kaizer Chiefs en Nederland in drie sets Magnus, die Orlando Pirates en Zweden representeerde, weten te verslaan met tennis.

Magnus en ik hadden al maanden geleden een keer afgesproken om een paar balletjes te slaan op een van de tennisvelden die Pretoria rijk is en afgelopen vrijdag was het dan eindelijk zo ver. The Battle of The Guest versus The Host en The Battle of Kaizer Chiefs versus Orlando Pirates en wat simpeler The Kingdom of the Netherlands vs Swedenland of gewoon Jesper vs Magnus. We wisten een paar rackets te huren en tennisballen te fixen en een tennisveld te vinden om elkaar dan eindelijk het vuur aan de schenen te leggen om de strijd van de beste tennisser van Room 9. Magnus gehuld in een Orlando Pirates shirt en ik, als vanzelfspreken, in een Kaizer Chiefs tenue en de spanning was te snijden. Na een matig begin van beide partijen wist Magnus als eerste zijn servicebeurt te behouden en zo de set met 5-7 naar zich toe te trekken. De tweede set begon voor mij voortvarend met het behouden van mijn eigen service beurt en het breaken van Magnus en binnen de korste keren was ik uitgelopen naar een 4-1 voorsprong. Deze set zou ik dan ook niet meer uit handen geven en met een score van 6-2 wist ik de stand gelijk te trekken. Hoewel we allebei vermoeid waren, last hadden van de pols, arm, elleboog, schouder, knie, enkel en de voet en daarnaast nog het gebrek aan bier, besloten we toch een derde en allesbeslissende set te spelen. Tijdens deze set ging het over en weer, dan won ieder zijn servicebeurt en dan verloor iedereen hem weer, maar mijn steeds constanter wordende slagen zorgden voor de doorslag en de derde set werd simpel door mij gewonnen met 6-4! Dus Jan... OEFENEN MAAT! Niet dat ik al een kans maak tegen Hans though.

Met voetbal daarentegen werden we met 2-3 verslagen, terecht of onterecht doet er niet toe net zo min als het optreden van de scheids (dat de trainer was van de tegenstander dus je kan wel raden hoe dat zit), wat er wel toe doet is dat we met 2-3 verloren hebben en dat de jongens van Hollandia goed gevoetbald hebben. Natuurlijk is het nog lang niet van het allerhoogste niveau maar de jonge gozers pikken het voetbal snel op en leren met de week meer en meer. Jammer dat sommigen nog steeds inzicht en overzicht missen, maar dat kun je ze nog niet kwalijk nemen, nu een kort verslag van de wedstrijd. De tegenstanders zijn allemaal ervaring en wat oudere mannen die technisch erg vaardig zijn en al snel worden we onder druk gezet. We weten gelukkig niet al te veel mogelijkheden weg te geven en af en toe gevaarlijk te counteren. Een paar goede reddingen van Theo (onze keeper, duh) is het Hollandia die via een mooie aanval de 1-0 aan weet te tekenen. Balverlies van HHPC (ofzo) op het middenveld (de nerd probeerde een panna bij me, dat lukt dus niet!) zorgde ervoor dat Gerben de bal diep wist te spelen op de speler formerly known as Laurens maar nu als Albi (toch?) die een geweldig voorzet in petto heeft waarna Albert de bal intikt. Vlak voor rust krijgen we uit een afgeslagen bal van een corner een doelpunt tegen en een kwartier na rust wordt het via een buitenspel doelpunt zelfs 1-2. Dan zijn wij, Hollandia, het zat en weten aan te zetten, de gelijkmaker laat dan ook niet lang op zich wachten. Door goed druk te zetten op de verdediging van HHPC wordt de bal voorgezet in de zestien waar drie man de bal probeert te raken, geen van hen doet dat goed en de bal stuitert op de 16-meterlijn waar ondergetekende staat te wachten om de bal in de kruising te rammen!!!!! Daarna wordt het dan nog 2-3 en gaat deze wedstrijd pijnlijk verloren, geen eeuwige glorie, maar wel een doelpunt en een goede wedstrijd. Na de wedstrijd was ik, zoals gewoonlijk, nog een paar minuten dwars maar een paar uur (en biertjes) later was ik in de juiste stemming om de laatste zaterdag in Pretoria op een goede manier te vieren. Eerst met een paar man in de kantine van Hollandia weten te sappen en daarna samen met Yvonne, Fiona en Magnus flink doorgehaald en dat leverde vreemde foto's en vreselijke taferelen op.

Nu zit ik dan in Durban waar er een staking gaande is en waardoor de meeste restaurants, winkels en barretjes overdag dicht waren en er is dus nog niet veel gebeurd. Hopelijk heeft de staking niet al te veel invloed op het nachtleven hier in Durban en is Florida Road inderdaad zo gezellig als het personeel van deze backpackers beweren.