Surprise :)

Zo dan, ik zit weer in Nederland, al een week om precies te zijn. Voor sommigen geen verrassing voor menigeen wel. En dat ik Zürich, Zwitserland heb gekozen als plaats waar ik nu ben is alleen maar omdat ik dat zo'n mooi vlaggetje vind (en omdat ik daar een paar uur heb moeten doorbrengen ophet vliegveld).

Maar goed, ik ben dus thuis, eerder dan verwacht en niemand was er dan ook op voorbereid, maar dat maakt niet uit, voor ik mijn vlucht naar huis beschrijf eerst nog even de week na Mozambique; vlak na dat we terug waren gekomen in Pretoria kon Magnus dat mooie stadje al weer verlaten om zo zijn familie en vrienden weer eens op te zoeken. De laatste dagen hebben we samen doorgebracht met een laatste tochtje door door Hatfield, zowel in de avond als overdag. Zo zijn we zaterdagavond naar een te luxe restaurant geweest met Blessed, Yvonne en Fiona en zondag, de dag van vertrek, voor de laatste keer met de minibus naar The Stones, de bioscoop, de vlooienmarkt en uiteindelijk naar het vliegveld. Het afscheid was deze keer een stuk simpeler dan de vorige keer dat er afscheid genomen moest worden van vrienden (lees: de Noorse studentes) omdat we er in Mozambique en de laatste dagen flink naar toe gewerkt hebben. Toch was de leegte die Magnus achterliet niet al te gemakkelijk op te vullen, maar gelukkig kwamen Tom en Kyra vanuit Mozambique op dinsdag al aanzetten en konden we de goede reeks gasten nog even doorzetten.

Toen ze in de avond aankwamen meteen Ring of Fire in Hatfield gespeeld om dat de volgende dag weer te doen in de Backpackers terwijl we flink op zoek waren naar vrijwilligers die ook af en toe meededen. Op woensdagavond werd besloten dat we de volgende dag maar weer eens naar Pilanesberg moesten voor een safari en om 08:15 zaten we dan in de auto richting deze Game Drive. Eerste stop? De slijterij! Daar werden flink wat biertjes ingeslagen zodat we ons die dag geen zorgen hoefde te maken over de alcohol en om 08:49 werd het eerste biertje begroet. Een paar uur, en bier, later waren we dan eindelijk in Pilanesberg om daar weinig wildlife te zien, maar wel veel plezier te hebben (zo zagen we een nijlpaard met kind pas nadat we vijf minuten bij het water zaten, je mocht daar de auto niet uit, maar Blessed de tourguide en chauffeur had even frisse lucht nodig). We hebben ook een Caracol een duif zien eten, wat wel redelijk uniek was, veel neushoorns en natuurlijk gnoes, impala, giraffe en nog zo'n niet al te vaak gespot dier de hartebeesdeer (weet niet wat het Nederlands daarvoor is). Na een aantal uur te hebben doorgebracht in Pilanesberg was het maar weer tijd om naar Pretoria te gaan om de avond voort te zetten met Plump (of plomp).

De vrijdag zou Kyra een 16 uur lange busrit moeten zitten en was Tom van plan om richting Johannesburg af te reizen, hoewel Kyra wel de bus wist te pakken besloot Tom nog een dagje te blijven om een laatste Ring of Fire te spelen. Deze Ring of Fire werd eindelijk weer eens met een redelijk grote groep gespeeld en was, uiteraard, een groot succes.

Zaterdag was dan het vertrek van Tom, maar gelukkig hadden we die avond ervoor Jass ontmoet met Ring of Fire, om dat gaatje weer op te vullen en ben ik met hem en een leeghoofdige Canadees (had meer weg van een Amerikaan) naar het rugby geweest, een oefenwedstrijd tussen de Blou Bulle en Golden Lions. Niet zo heel spectaculair maar goed genoeg om de dag mee rond te komen. 's Avonds uiteraard weer Ring of Fire en dit leverde Jass een naar litteken op, op zijn gezicht, onderweg naar zijn kamer viel hij namelijk en in plaats van zijn gezicht te beschermen hield hij zijn zonnebril en camera stevig vast om zo met zijn wang over de stenen te stuiteren... nasty litteken, maar dat zal binnenkort wel weer verdwijnen.

Zondag naar Hatfield om een beetje rond te slenteren en naar de bioscoop om Shrek 3 te zien, leuk filmpie en maandag ook weer naar de bioscoop om Die Hard 4.0 te bekijken. Het afgelopen weekend waren er een grote groep Amerikaanse studenten de backpacker binnengevallen en maandagavond hebben we met een paar van die mensen.... je raadt het misschien al, Ring of Fire gespeeld te ere van de laatste avond van Jass en mij (ik had die middag mijn vlucht geboekt, kon gelukkig meteen de volgende dag vertrekken) wat, als vanzelfsprekend, ook weer een gezellige avond werd. Jass en ik speelde het deze keer alleen met Gin-Tonic en dat was een flink zware bevalling, ik was al vroeg niet meer bij bewust zijn en dinsdag was niet zo'n actief dagje daardoor.

Dinsdag was afscheidsdag, dat is natuurlijk best lastig wanneer je vijf maanden met bepaalde mensen geleefd hebt en waarvan je weet dat je ze waarschijnlijk niet meer terug zult zien. Zo heb ik met pijn in mijn hart afscheid moeten nemen van Martha, de 'hoofd'schoonmaakster, Clifford, zelfs van Francois en Marinda, Jan en met heel veel moeite van Fiona. Ik hoop echt dat ik haar nog een paar keer zien zal, want dat is wel een topmeid. Na het afscheid afgezet door Jan op het vliegveld om mijn vlucht te pakken. Hier ging helemaal niets verkeerd en alles verliep vlekkeloos, ik werd nog geïnterviewd door een vrouw over mijn verblijf in Afrika en heb daar mijn enige souvenir aan overgehouden (naast het bord van de blou bulle - 'Ons bloed is blou'). De vlucht zelf was weer relaxt met genoeg keuze uit films, series en muziek.

Toen ik woensdagochtend in Zürich aankwam, kwam ik er ook achter dat ik totaal geen cent meer te makken had. Ik dacht dat ik nog wat euro's in mijn tas had zitten, maar doordat ik flink gewend was geraakt aan de Rand, bleken de 30 eurootjes, 30 randjes te wezen... auch. Nou dan maar geen tussendoortje en op naar het vliegtuig dat mij dan eindelijk weer op Nederlandse bodem zou zetten.

Ook met die vlucht ging niets verkeerd en alles leek vlekkeloos te gaan, maar soms bedriegt de schijn en kon ik mijn tas niet terugvinden op de baggageband. Mindur! Na zo'n lange reis wil je niet nog dat gezanik over je heen krijgen dat bij het verlies van baggage hoort, maar ja, als ik het terug wil, moet ik toch 'aangifte' doen. Ik dus van band 23, DAT HELE *&@!@#&*&@!eind naar band 2 (dat is zo'n driehondervijfendertig kilometer) om daar aangifte te doen. Gelukkig waren ze redelijk vlot en kon ik ook even Jan bellen zodat hij wist dat er iets mis was (geen telefoon, geen euro's om te bellen dus pakken die kans). Jan en mijn zus waren de enige (volgens mij Rem en Rich ook, maar da week nie zeker) die wisten dat ik weer op mijn terugreis was, maar het was voor mij een verrassing om ook mijn zus op Schiphol te zien met haar kleine dreumes die mij natuurlijk helemaal niet herkende..... ;-(

Nou goed, dat dus gehad, wachten op mijn bagage als ik thuis ben gekomen maar eerst mijn ouders en vrienden verrassen. Ze waren, natuurlijk, niet thuis dus ging ik met Jan eerst even het dorpje begroeten. Hapje en sapje in de Postkamer en tennissen in de Bikker (6-2, 6-1 en 6-0 winst) om vervolgens thuis te wachten tot ma eens thuis zou komen. Dat kwam ze en ze vond het maar een vreemde streek!

SURPRISE!!!!

Daarna zou ik nog even naar Rebekka en Remco zijn geweest, maar het BFV toernooi gooide roet in het eten. Jan moest namelijk tijdens de tussenronde van dit geweldige zaalvoetbaltoernooi keepen, en dat begon al om vroeg in de avond. Daar zagen Hans en Henk tot hun verbazing opeens een wel heel bekend kereltje lopen en kon het 'Hé, jij hier? Biertje?'-ritueel beginnen. Een gezellige avond en de volgende morgen was pa aan de beurt, die was onbedoeld al op de hoogte gesteld door een collega, maar was evengoed even van zijn aprepos.


SURPRISE!!!!

In het weekend weer even de familie gezien, die ondertussen wel wisten dat ik terug in het land was dus daar was het weinig verrassend meer aan!

Maar een goede SURPRISE!!!! zat er de afgelopen avond nog even in toen ik samen met Marloes even Cecile en Neel (klasgenoten) wou SURPRISE!!!! toen zij een etentje hadden in Amsterdam. Marloes wist zo lang mogelijk tijd te rekken en toen ik aan kwam zetten waren de meiden flink verbaasd.

SURPRISE!!!!

Dus! Terug weer in Nederland en ik kan 100% terugkijken op een geweldige ervaring, heb leuke dingen gezien en meegemaakt en heb er ontzettend van genoten. Als ik later groot ben zal ik het zeker niet laten om weer eens terug te keren naar dit schitterende land, maar voor nu eerst weer eens genieten van de mooie dingen die Nederland wel heeft en Zuid-Afrika niet, om volgende maand weer te verlangen naar mijn geweldige laidback life in Pretoria.

Peace out.



SURPRISE!!!!