Van New York naar Mexico Stad

Een NY, NJ, Washington MexCity reisje

Newark Airport 11:00AM

Ik lekker op tijd richting het vliegveld en omdat alles eigenlijk klopte kwam ik veel te vroeg op het vliegveld, gelukkig zorgde ik er natuurlijk wel voor dat ik bij de verkeerde Terminal Station eruit ga dus nog een stukje op het vliegveld moet zoeken en vinden waar United Airlines is. Dat duurt gelukkig niet langer dan een kwartiertje en ik ga maar eens inchecken zodat ik weet of ik het land uitmag. De vrouw vraagt daar hoelang ik weg ben en ik zeg dat ik niet terug naar de States ga, meteen paniek dus, want ik heb geen Mexicaanse Visa, voordat ik doorheb dat het om de Mexicaanse Visa gaat is het eigenlijk al opgelost (ik dacht dat het om m'n VS Visa ging) omdat ik liet zien dat ik via Panama terug vlieg. Toch even spannend ;)

Vervolgens wil ik richting gates, maar ben ik in die 45meter m'n ticket kwijt geraakt (had 'm namelijk los op de tafel gelegd en de man achter me had z'n bakje met spullen er overheen gelegd). Gelukkig stresste ik daar nog niet zozeer uit want ik wist dat ik 'm had, nou alles in 't bakje dus en door de detector heen wat ook weer een ervaring apart was. Je gaat in een soort hokje staan en vanuit verschillende richting wordt er lucht op je gedrukt, 't zal allemaal wel. Ook dat weer gehad, toen moest m'n laptop overnieuw door de x-ray machine, prima. Ik ondertussen al weer half al m'n spullen aan, maar had ondertussen onbewust weer m'n ticket neergelegd in een bakje, en dat bakje was opgehaald. Ik had niets in de gaten en begeef me richting de gates. Daar ga ik even chillen en check toch maar eens alles na, ticket weg... Alles nagekeken en toen wist ik 't al, ik moet 't bij de luggage checks achtergelaten hebben; Je weet toch wel wat moeders altijd zeggen als je iets kwijt bent:
" Waar zag je hem/het voor het laatst?" Nou, daar dus. Ik weer terug, even gevraagd of ik er wel via die weg in mag. Dan ziet zo'n gast van de checks me staan en met luide stem, gelukkig niet aggressief, maar wel authoritair: "Sir what are you doing here?" - "I think I lost my ticket here, sir" - " Please stand there while we'll check this area for you sir!"
Toen ze 'm vonden waren ze meteen een stuk vriendelijker en relaxter, en ik ook, donders, wel wakker blijven jongen!

Nu zit ik te chillen en heb nog drie uur te doden voor m'n vliegtuig opstijgt richting Washington, waar ik weer zo'n vijf uur moet wachten op de volgende vlucht. Mak aan hoor!

Ondertussen is het al weer half vijf en zit ik nog steeds op Newark Airport in New Jersey, de vlucht was ongeveer een uur vertraagd en ben ik overgezet op een vlucht die direct van New Jersey naar Mexico-Stad gaat. Dat ging gelukkig redelijk rap, maar ik moest alle procedures weer overnieuw begaan; eerst m'n backpack afleveren, toen door de controle poortjes (wat dit keer foutloos ging, hoop ik :P) en toen richting gate. Ik ben nu dus bij een nieuwe gate op een nieuwe vlucht aan het wachten en zie een groep 16-jarigen (of jonger, misschien wat ouder) die waarschijnlijk richting Mexico gaan voor hun spring break, ze zien er alleen niet echt exciting uit, dus misschien is het wel wat anders. Maar als dit de gemiddelde leeftijd wordt van Spring Break dan zal het wel een soort groot Holle Wout worden (of Dock 12 zoals dat nu heet), het zal me benieuwen :). Het lijkt erop dat ze met een hele klas naar Brussel gaan, scheelt weer.

Ik hoop vanavond op eigen houtje richting de backpackers te geraken, ik heb al gekeken hoe ik er moet komen, nu hopen dat het allemaal klopt ook, anders ben ik weer een dag kwijt aan verdwaald raken, in een wat onveiligere stad dan New York (naar alle waarschijnlijkheid), en als ik daar dan aankom kan ik eindelijk opgelucht zingen: IK WAS NAAR MEXICO GEKOMEN, JALALALALA GITAAAAAAAAAAAAAARMUZIIIEEEEEEEEK.

Terwijl ik vanochtend vroeg, zeven uur plaatselijke tijd, me veel te vroeg richting Newark begaf bedacht dat er nog wel wat te melden valt over New York zelf om toch een beetje duidelijk te maken hoe het er hier nou toch een beetje aan toegaat allemaal of misschien juist nog meer vraagtekens doe reizen (haha fun intended). Ook voor mij is het wel leuk om het een beetje op een rijtje te zetten op deze manier;

- Als blanke jongen die opgroeit in een wereld waar vooral onze donkere medemensen vaak in een kwaad daglicht staan was het even wennen in Brooklyn, hier wonen overwegend donkere mensen (met Aziaten en Latino's) en ik had verwacht dat het een beetje Zuid-Afrikaans zou worden. Maar gelukkig leven de mensen hier op dezelfde voet en voelde ik me na de eerste avond al meteen veilig hier.

- Amerikanen zijn ontzettend aardige mensen; ze zullen vanuit het niets tegen je aan in de kroeg en nemen de tijd om bepaalde dingen uit te leggen. Maar de mensen die juist aardig en behulpzaam moeten zijn omdat het hun werk is (informatie desks) zijn best kort af en ongeduldig, waarschijnlijk beu om van elke keer weer die irritante toeristen met dezelfde vragen te moeten helpen.

- Zo is het normaal om bij elk drankje dat je haalt een dollar extra te geven als fooi. Dus een biertje wordt zo geen $2,- maar $3,- (ze kunnen mooi de boom in dus, haha)

- Je kunt daadwerkelijk OVERAL, maar dan ook OVERAL, met je creditcard betalen, ik wou dat natuurlijk proberen in de kroeg; Ze geven de bon,jij geeft je creditcard, jij krijgt een nieuwe bon met daarop een open ruimte voor het bedrag dat je fooi wilt geven (15-20% moet je dan ook echt wel doen anders heb je waarschijnlijk ruzie), je ondertekent dat en je bent klaar. Andere voorbeelden zijn de taxi, rondlopende kaartjesverkopers, bikerentals. Het enige waar het echt niet kan is bij de hotdogkraampjes; en misschien kan het zelfs daar.

- Ze zeggen overal sorry voor: Jij staat in de weg en ze raken je lichtjes aan met hun tas. 'Oh sorry' maar volgens mij menen ze er geen donder van, want ze wachten niet eens je reactie af, ik dus standaard reageren met 'Don't worry about it, it's my bad' en dan hun reactie weer afwachten. Ze kijken je meestal raar aan ;)

- Ook vragen ze altijd 'Hey man, how are you' en ik reageer altijd met 'I'm perfectly well, thanks for asking, what about yourself'. Veel te langdradig natuurlijk, maar ze verwachten het ook niet, omdat het 'How are you' een soort van 'Goedemiddag' is. Daar moest ik ook nog aan wennen, maar het was dan wel weer leuk om zo onzinnig uitgebreid te reageren.

- Ik heb weinig geweld gezien op de straten, het is dus geen Grand Thef Auto, hoewel ik daar wel elke keer aan moest denken als ik sirenes hoorde :)

- New York City is dus best groot, ik zat in Brooklyn en dat moet je maar zien alsof het Amsterdam is (althans dat gevoel had ik). Brooklyn is één van de vijf boroughs en om van mijn hostel naar het Newark vliegveld te komen was ik met 't openbaar vervoer anderhalf uur bezig (gelukkig ging er zo'n shuttlebus zodat het nog maar een uurtje was, denk ik). Dat is normaal genoeg om het land uit te komen, nu dus nauwelijks de stad uit :)


Oh ik zit nu dus wel in Mexico maar daar later meer over, het verhaal is al beangstigend lang.