Nee toch, potverdorie
Door: FlePser
Blijf op de hoogte en volg Jesper
17 Maart 2007 | Zuid-Afrika, Pretoria
De titel klinkt niet echt positief, maar hetgene wat de titel zegt is eigenlijk nog zachtjes uitgedrukt. Een vloek zou hier niet misplaatst zijn, maar ja, mijn familie leest ook mee en die wil ik niet choqueren dus; nee toch, POTVERDORIE!!! Wat is er gebeurd, waarom zo negatief, nou mijn telefoon is pleite en daarmee dus ook een zooi foto's, filmpjes en mijn telefoonlijst. Nou weet ik mijn eigen telefoon nummer uit mijn hoofd, maar de SIM kaart zit in mijn portemenee zonder telefoon, dus daar heb ik weinig aan. Nu maar hopen dat ik alle nummers op mijn SIM kaart heb opgeslagen. Hoe het gebeurd is, ik heb zo mijn vermoedens, maar ik weet het niet zeker. Maar goed, even terugblikken op de afgelopen dagen.
De afgelopen dagen heb ik niet zo gek veel gedaan, de dagen tot donderdag verliepen rustig, alleen woensdag was een lange dag omdat Fiona ziek was en ik dus 15 uur moest werken, auch, veel in de ochtend gewerkt dus elke keer vroeg op en ik ben nog een keer wezen rennen, maar dat was alweer op donderdag. Een erg rustige week dus, maar dat is ook niet onaardig. De ellende begon op donderdag, hoewel het geen echte ellende is, want ik heb me absoluut vermaakt de gehele avond en middag eigenlijk ook wel en het voorgenieten was voor de Noorse meiden op woensdag al begonnen. Donderdag was Silje's verjaardag en woensdag werd ik door Marlen en Ann-Kristin gevraagd om een stripact op te voeren, ik dus met mijn domme harses accoord maar onder één voorwaarde, dat Magnus ook meedeed. Daar was hij niet zo blij mee, maar de Noorse meiden wel. Twee strippers <3. Donderdag bezig gegaan met het uitzoeken van een nummer en het was eigenlijk al snel duidelijk dat we “It's Raining Man” van The Weather Girls gingen opvoeren, maar er moest nog wel geoefend worden. Marlen zorgde voor de muziek terwijl Ina en Genneth een paar danspasjes voordeed die wij dan moesten oefenen. Na een uur te hebben geoefend vonden we het wel leuk, we hadden de routine en de afspraken en het zou dus helemaal goed komen. Hierna zijn we weer wezen rennen, daar was Silje ook bij dus we konden het er niet teveel over hebben want de gehele party was een surprise. Nadat we een voorsprong op de baan hadden genomen namen we nog een paar dingetjes door, zo is er een stropdas en hoed aangeschaft om het nog professioneler te laten lijken. Na het rennen en douchen nog een allerlaatste keer even kort de pasjes doorgenomen en hoe we het gaan doen alvorens ons richting de keuken te begeven. De keuken stond vol met gerechten en maaltijden die de meiden klaargemaakt hadden, het zag er allemaal goed en lekker uit en ik kon niet wachten want het rennen maakt hongerig. Snel een zooi bier, wijn en wiskey drinken zodat we de stripact konden doen. Toen we eindelijk genoeg moed bij elkaar gedronken hadden maakten we ons klaar voor het optreden. Onderbroek, handdoek daarboven, een witte blouse, een stropdas en een hoofddeksel en beginnen maar. Waarschijnlijk leek het helemaal nergens op, maar het was wel lachen en het eindigde daverend met een duik in het zwembad. Zo, dat was ook weer achter de rug, Silje blij wij blij. Snel drogen om op tijd terug te zijn voor de geweldige, heerlijke, grandioze chocolade cake, man die was goed zeg. Daarna nog wat drinken alvorens Hatfield in te gaan, daar tot een uurtje of vier gebleven en om half vijf mijn nest in, weliswaar met een telefoon minder, maar daar maalde ik op dat moment niet zo zeer om.
De volgende morgen was ik best pissig over het feit dat ik de telefoon kwijt geraakt was en eigenlijk nog pissiger dat ik om 09:00 wakker gemaakt werd om te 'werken', oftewel de hele tijd wakker blijven op de bank voor de televisie. Ik had gevraagd om om 16:00 te beginnen en daar was Clifford het mee eens, jammer alleen dat baas Francois het toch nodig vond om mij te wekken en aan het 'werk' te zetten. Dus van 09:00 tot 22:00 gewerkt, eigenlijk alleen van 16:00 tot 22:00 echt gewerkt want toen was Clifford naar huis en moest ik de telefoon opnemen, die iets van 5x gerinkeld heeft in zes uur. Ach ja, het zij zo. Hoewel ik zo ongeveer de gehele dag dacht dat ik niet uit zou gaan deze avond werd ik rond 20:00 weer een beetje wakker en besloot om met de jongere Noorse meiden mee naar Hatfield te gaan rond 23:00. En hoewel ik er vanuit gegaan was dat ik het niet lang zou vol houden dook ik om 07:00 eindelijk mijn nestje in om vier uur later weer aan de slag te gaan tot 22:00 vanavond. Vanavond komen er ook weer 13 Nederlandse studenten uit Groningen die al eerder waren gebleven, dus dat zal wel nog een avondje stappen worden. En dat overleef ik niet, vrees ik.
De afgelopen dagen heb ik niet zo gek veel gedaan, de dagen tot donderdag verliepen rustig, alleen woensdag was een lange dag omdat Fiona ziek was en ik dus 15 uur moest werken, auch, veel in de ochtend gewerkt dus elke keer vroeg op en ik ben nog een keer wezen rennen, maar dat was alweer op donderdag. Een erg rustige week dus, maar dat is ook niet onaardig. De ellende begon op donderdag, hoewel het geen echte ellende is, want ik heb me absoluut vermaakt de gehele avond en middag eigenlijk ook wel en het voorgenieten was voor de Noorse meiden op woensdag al begonnen. Donderdag was Silje's verjaardag en woensdag werd ik door Marlen en Ann-Kristin gevraagd om een stripact op te voeren, ik dus met mijn domme harses accoord maar onder één voorwaarde, dat Magnus ook meedeed. Daar was hij niet zo blij mee, maar de Noorse meiden wel. Twee strippers <3. Donderdag bezig gegaan met het uitzoeken van een nummer en het was eigenlijk al snel duidelijk dat we “It's Raining Man” van The Weather Girls gingen opvoeren, maar er moest nog wel geoefend worden. Marlen zorgde voor de muziek terwijl Ina en Genneth een paar danspasjes voordeed die wij dan moesten oefenen. Na een uur te hebben geoefend vonden we het wel leuk, we hadden de routine en de afspraken en het zou dus helemaal goed komen. Hierna zijn we weer wezen rennen, daar was Silje ook bij dus we konden het er niet teveel over hebben want de gehele party was een surprise. Nadat we een voorsprong op de baan hadden genomen namen we nog een paar dingetjes door, zo is er een stropdas en hoed aangeschaft om het nog professioneler te laten lijken. Na het rennen en douchen nog een allerlaatste keer even kort de pasjes doorgenomen en hoe we het gaan doen alvorens ons richting de keuken te begeven. De keuken stond vol met gerechten en maaltijden die de meiden klaargemaakt hadden, het zag er allemaal goed en lekker uit en ik kon niet wachten want het rennen maakt hongerig. Snel een zooi bier, wijn en wiskey drinken zodat we de stripact konden doen. Toen we eindelijk genoeg moed bij elkaar gedronken hadden maakten we ons klaar voor het optreden. Onderbroek, handdoek daarboven, een witte blouse, een stropdas en een hoofddeksel en beginnen maar. Waarschijnlijk leek het helemaal nergens op, maar het was wel lachen en het eindigde daverend met een duik in het zwembad. Zo, dat was ook weer achter de rug, Silje blij wij blij. Snel drogen om op tijd terug te zijn voor de geweldige, heerlijke, grandioze chocolade cake, man die was goed zeg. Daarna nog wat drinken alvorens Hatfield in te gaan, daar tot een uurtje of vier gebleven en om half vijf mijn nest in, weliswaar met een telefoon minder, maar daar maalde ik op dat moment niet zo zeer om.
De volgende morgen was ik best pissig over het feit dat ik de telefoon kwijt geraakt was en eigenlijk nog pissiger dat ik om 09:00 wakker gemaakt werd om te 'werken', oftewel de hele tijd wakker blijven op de bank voor de televisie. Ik had gevraagd om om 16:00 te beginnen en daar was Clifford het mee eens, jammer alleen dat baas Francois het toch nodig vond om mij te wekken en aan het 'werk' te zetten. Dus van 09:00 tot 22:00 gewerkt, eigenlijk alleen van 16:00 tot 22:00 echt gewerkt want toen was Clifford naar huis en moest ik de telefoon opnemen, die iets van 5x gerinkeld heeft in zes uur. Ach ja, het zij zo. Hoewel ik zo ongeveer de gehele dag dacht dat ik niet uit zou gaan deze avond werd ik rond 20:00 weer een beetje wakker en besloot om met de jongere Noorse meiden mee naar Hatfield te gaan rond 23:00. En hoewel ik er vanuit gegaan was dat ik het niet lang zou vol houden dook ik om 07:00 eindelijk mijn nestje in om vier uur later weer aan de slag te gaan tot 22:00 vanavond. Vanavond komen er ook weer 13 Nederlandse studenten uit Groningen die al eerder waren gebleven, dus dat zal wel nog een avondje stappen worden. En dat overleef ik niet, vrees ik.
-
17 Maart 2007 - 13:46
Robin:
nou ome jesper, dat is mooi jammer. kan je niet meer trots mijn foto's laten zien! hoe moet dat nu dan?? dikke zoen! -
17 Maart 2007 - 23:51
Dominique:
Sjongejonge kerel plaats nou is ff wat foto;s erop dan. Maak een foto van een Zulu of iets dergelijks..ik heb ene nieuw woordje voor je als je dit Z-Afrikaans woordje weet ben je de man...Skirlneksejeckie.. suc6 -
18 Maart 2007 - 01:20
Sjors:
06-16080850 sjors
hier heb je de belangrijkste alvast -
18 Maart 2007 - 23:00
Mja:
verontrustend kort dit bericht... -
19 Maart 2007 - 09:32
Yvankatje:
maar Jesp, waar is je telefoon dan gebleven en waar ben je hem verloren...
ennuh geniet van het mooie weer daar (toch?) want hier sneeuwt het momenteel! x yv -
19 Maart 2007 - 14:44
Irma:
Goh, zo te lezen heb jij het nog veel drukker dan ik ;) haha
Je moet ook niet je telefoon verliezen sukkel ;) !
Misschien gaan we dit weekend naar Durban...
Afgelopen zaterdag zijn we trouwens in Sandton wezen stappen, was ook erg goed te doen! Maar ik kom zeker nog een keer naar Hatfield!
Liefs
-
21 Maart 2007 - 16:12
Kim:
Heey Feestbeest!!
Jammer van je telefoon, nu hebben we niet zoveel foto's om te bekijken.. Maar je kunt je gelukkig helemaal inleven in je verhalen en dat maakt al een hoop goed.. Geniet ervan!!
Kus
Kim
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
