Eindelijk foto's

De foto's staan er al sinds gisteren op, maar toch is het nieuws! Heb gister eindelijk te tijd gehad om Hatfield weer eens een bezoekje te brengen, ik hoefde pas om 16:00 te beginnen en heb zondagavond niet gefeest dus ik had kans genoeg om te slapen. Jammer dat ik vlak naast het gebouw zit waar het ontbijt plaatsvindt, dus ik werd gewoon vroeg wakker door de Scandinaviërs en de andere overnachters die luidruchting hun broodjes en yoghurt nuttigden. Daarna was slapen niet echt simpel meer, maar bleef toch liggen tot een uur of twaalf omdat ik echt geen zin had om te veel te bewegen vandaag, ik was nog steeds kapot van de zaterdagnacht/zondagmorgen. We zijn die avond inderdag St. Patricksday wezen vieren in de Ierse pub, maar het was daar te vol doordat er een echte Ierse band aan het spelen was en Hatfield Square was ook iets te volgepakt dus besloten we toch weer naar Good4Fellas gaan. Ook nu was het weer supergezellig, ondanks dat de muziek nu toch wel een beetje te vertrouwd wordt. De hele avond swingen en gekdoen en net toen we op de tafels stonden (Silje, Tine, Magnus en ik) kwamen de Nederlanders aanzetten. Alle vier de tafels werden in beslag genomen en men zag alleen maar Nederlanders op de tafels staan, ik was 'm toen al gepeerd met de Scandinaviërs naar het Afrikaans gedeelte. De avond was dus al met al gezellig, maar Silje en ik waren het al vroeg zat omdat al dat geswing zijn tol eist. Tine had ook niet zo veel zin meer, ondanks dat ze druk met Magnus was en Marlen besloot ook maar mee te gaan. We vertrokken rond 04:00 naar buiten en drie kwartier later waren we dan ook echt bij een taxi omdat we vertraging opliepen door Magnus en Tine, waarbij Tine een vijfjarige relatie op het spel zette. Had daar foto's van moeten maken en chanteren die boel! Toen we eindelijk bij de Backpackers aankwamen waren de Nederlanders nog steeds luid aanwezig en ondanks mijn waarschuwingen dat Francois pissig zou zijn en dat ze om 10:00 uit hun bedden zouden worden gelicht bleven we tot een uur of 05:30 gezellig doen. Althans, toen hield ik het voor gezien maar de Nederlanders bleven nog een poosje zitten.

De volgende dag was Francois inderdaad niet blij met de Nederlanders, maar loog toen hij zei dat er vijf klanten hadden uitgechecked, in feite waren alle gasten nog steeds aanwezig en de mensen die uitcheckte waren de Nederlanders zelf en hun vrienden/vriendinnen. Maar ja, dat mag de boosheid niet drukken want de buren hebben wel flink geklaagd. Ik bleef mooi zo lang mogelijk liggen om niets mee te krijgen van het gezanik, ondanks dat ik Martha mijn naam hoorde roepen. Ik heb natuurlijk geen zin in een preek die nergens om gaat. Ik was trouwens, samen met Asbjörn, opgesloten in mijn kamer. Asbjörn, die hoognodig wou ontbijten om 09:00, was niet onder de indruk van mijn bemoedigende woorden: “Ah well, try to get some more sleep then.” En bleef zachtjes op de deur kloppen, al half-smekend tot iemand die de deur kon opendoen. Francois kwam na vijf minuten de deur open doen en ik viel weer verder half in slaap om mijn zonden van het weekend te verwerken in mijn dromen. Zondag na één uur nog even bij het zwembad gelegen voordat ik begon met werken en een hele rustige werkdag gehad, volgens mij waren er weer een paar telefoontjes en niemand die een kamer wou, dus dat was dat. Tegen het eind van mijn dienst was 'War of the Worlds' op televisie dus daar maar even naar gekeken en in de pauzes even met Magnus gesproken over de zaterdagavond/nacht. Wat een zonde wij begaan hebben, althans ik bijna en hij helemaal of eigenlijk iets meer dan bijna maar nog niet helemaal en hoe dat toch verder moest. We kwamen tot de conclusie dat het allemaal wel goed komt en zo niet, dan toch.

Maandag dus naar Hatfield geweest om te ontbijten, een telefoon en sim te kopen en om de kranten te lezen over het Nederlandse Cricket team tegen Australië en Zuid-Afrika en het Premiership voetbal van Man. Utd en Chelsea. Silje er kul..... kjempe kul... <--- dat is denk ik geschreven door Silje toen ik er even niet was! Maandagochtend had ik even een dipje trouwens, ik voelde me niet echt vrolijk zo zonder telefoon en had er even geen zin meer in. Maar boeken kunnen wonderen doen en ik heb mijn zorgen weer naar een andere dag weten te verleggen. Ik was ook niet zo heel vrolijk omdat ik een aanvaring had met één van de klanten. Ik bleef nog verontrustend rustig, maar dat was voor haar niet voldoende. Gelukkig weet Francois hoe zij is, maar het is een goede klant met zeven studenten voor twee maanden dus die moeten we wel tevreden houden. Ik krijg dus op mijn flikker en een flinke preek en nu maar hopen dat Karin daar tevreden mee is, haha. Maar daar kwam ik pas 's middags achter dus ik was weer wat opgelucht. 's Avonds was er weer heel weinig te beleven en ik denk dat ik maar eens wat tijd in de tours moet gaan steken, want dat is mijn eigenlijke stage. Stagelopen bij het reisbureautje en uren maken bij de Backpackers. De eerste tour bevat drie dagen Pilanesberg inclusief een bezoekje aan SunCity en een Leeuwenwelp boerderij, nu nog even exchange studenten daarvoor vinden. De foto's zijn trouwens van St. Lucia en niet door mij gemaakt maar voornamelijk door Asbjörn, ik heb ondertussen ook een zooi andere foto's van andere mensen gekregen dus ik zal eens kijken of ik die binnenkort ook op flepser.hyves.nl kan zetten.

Vandaag weer aan het werk, even de reis regelen voor mijn vader en wat televisie kijken want het is weer erg rustig. Hoewel het ontbijt hectisch was en de periode daarna ook, wat een drukte met al die I-2-I gasten die tegelijkertijd ontbijten. Nu dus even de tijd om weer een verhaaltje te typen, want Francois houdt me goed aan het werk. Vandaag is hij weer gezellig en dat is toch altijd het prettigste werken! Na het werk met de Scandinaviers wezen eten bij Tings & Times, het eten daar was echt supergoed te doen en best goedkoop. 11 euro voor een flink bord voedsel, dessert en drie flesjes Castle. Na het eten nog even stappen met Marlen en Ann-Kristin en dit had als resultaat dat ik me flink verslapen heb vanmorgen. Dat zal dus wel echt gezeik worden, en terecht, ondanks dat het Zuid-Afrika is.

Oh ja, vrijdag moeten we een informatieavondje houden zodat we aan iedereen kunnen uitleggen wat Footprints in Africa inhoudt en welke reizen ze organizeren.

PS heb vandaag de 20e van maart je kaartje gekregen Rebekka, dank je wel!!