In Sovjet-Russia

Rusland dus, het land waar echt alles anders zou moeten zijn. Daar waar winter niet komt, maar winter gewoon is. Daar begint deze trip en Moskou is een grote, grote stad: even wat cijfers. Het is elf keer zo groot als Amsterdam en er zijn geen beren.

Magoed, een veilige en rustige vlucht gehad, ik zat naast Paul in het vliegtuig en dat is een milieu-expert die naar een jongeren congress ging in Azerbaidjan (sp?), heb weinig kunnen slapen en bij aankomst bleek er geen tijdverschil van twee uur te zijn, maar van drie uur.

Op het vliegveld was het redelijk simpel om richting de stad te bewegen, aangezien er borden staan 'TRAINS TO MOSCOW' en ik de uiterst vriendelijke taxi-chauffeurs een beleefde 'neen dank u' kon geven. In de trein was er internet, dus vermaak genoeg. Daarna ging het iets minder goed though, ik wou namelijk even een stukje van het station af lopen om een taxi te pakken i.p.v. opgelicht te worden bij het treinstation. Helaas rijden er om 06:00 in de ochtend blijkbaar nauwelijks taxi's rond in deze wereldstad. Na een paar meters te hebben gelopen kreeg ik het toch wel te koud en werd het tijd om alsnog een taxi te pakken vanaf het station. Het werd een rit van ongeveer tien minuten en 1000 Roebels (ik weet nu eigenlijk nog steeds niet hoeveel ik eigenlijk moet rekenen, ik deel het steeds door 30 en dan kom ik op euros uit) en voelde me dus toch weer opgelicht.

Maakt allemaal niet uit, ik heb het gehaald! Ik had natuurlijk bar weinig geslapen en kon op dit tijdstip nog niet de kamer op en moest dus wakker blijven tot ik eindelijk eens de kamer in gelaten werd, heb besloten om even rond te kijken en koffie te drinken op de 'boulevard'. Daarna de lounge kamer van het hostel opgezocht en twee films tegelijkertijd met de binnenkant van mijn oogleden gekeken. Dus toch een beetje slaap weten te pakken, om wat uit te rusten.

Beetje bij beetje begon het wat lichter te worden buiten en vond ik dat het maar eens tijd werd om een rondje Moskou te doen en dat betekent een bezoek brengen aan Het Rode Plein en Kremlin. Het Kremlin werd het vandaag niet, maar het Rode Plein was wel te bezichtigen, en met het koude heldere weer gaf dat een mooi plaatje. Moskou is een stad vol grandeur, helemaal als je dichter bij de Centrum komt, de gebouwen zijn hoog en goed gedecoreerd. Een beetje zoals het oude centrum van Praag, maar dan weer iets minder ;). Richting het Rode Plein kom je langs het Bolshoi Theater, en die is echt bigass groot, blijkbaar is die zes jaar gesloten geweest in verband met een dure en grootse restauratie. Maar dit gebouw tekent het begin van het rijke en toeristische gebied dat ik binnentrad. Het echte werk begint als je langs het roodgekleurde State Historical Museum en in de verte St. Basils Cathedral ziet opdoemen. (Je weet wel, dat ding met al die gekleurde torentjes). De rode muur die het Kremlin beschermt van de buitenwereld torent hoog boven je uit aan de rechterkant, terwijl links van je het net zo rode museum staat. Je maakt je weg een beetje heuvelop en als je dan op het plein aankomt begrijp je wat er zo speciaal aan is.

Omgeven door mooie en/of grote gebouwen kun je je ogen even de kost geven, Lenin's Mausoleum (die dicht was), GUM (een of ander groot warenhuis), Kazan Kathedraal, St. Basil's Kathedraal, de Kremlin Muur en diens torens, en het museum. Allemaal kijken ze terug. Ik ben uiteindelijk St. Basil binnengegaan en elke toren was een eigen kerk waar, met ieder zijn eigen muurschilderen en frescos. Ik houd het redelijk lang vol, maar wil eigenlijk het Kremlin nog in, helaas is dat niet gelukt omdat ik met een tourgroup zou moeten zijn, neen dank u.

Het mooie van reizen is dat je bij het minste of geringste al een gesprek aanknoopt met andere reizigers die in het hostel verblijven, zo ook nu weer, en voor ik het weet ga ik even wat eten met de Zweedse Bjorn en daarna de kroeg in. Het is best een rustige avond, maar het komt uiteindelijk tot een climax als er een stel Russen bij ons aan de tafel komen zitten en het dak eraf gaat. Gelukkig zit ik nog niet aan de wodka, dat kan wel wachten ;)

De donderdag is weer een dag van slenteren en weer een dag van het proberen in het Kremlin te komen, ik ga op pad met twee Amerikanen en na enkele uren gelopen te hebben komen we weer niet het Kremlin in, dit keer omdat het dicht is voor toeristen. Het zal je enige dag in Moskou zijn, en dan is het Kremlin dicht... 's avond drinken we er weer een paar en als we 's nachts teruglopen gebeurt er iets wat waarschijnlijk alleen in Sovjet-Russia kan gebeuren: Er komen twee paardrijdster ons tegemoet en ze vraagt 'You have money for horse?'? Het is 03:30 in de ochtend...

Vrijdag lukt het dan eindelijk wel om het Kremlin in te komen, ook nu weer met de twee Amerikanen, maar het is bar en bar koud, het begint een beetje te sneeuwen en ik vind het leuk geweest. Terug naar het hostel om ons 's avonds weer in het feestgedruis te storten. Nu zit ik in het hostel, buiten regent het, ik voel me gaar, maar over enkele uren vertrekt mijn vliegtuig naar Vietnam (waar het volgens mij gewoon regent). Morgenochten zou ik daar rond 09:00 lokale tijd aan moeten komen, dus ik hoop dat ik een beetje kan slapen in het vliegtuig om zo de orientatie in Azie zo fit mogelijk voort te zetten.