The Fellowship
Door: FlePser
Blijf op de hoogte en volg Jesper
27 Februari 2012 | Nieuw Zeeland, Taupo
Nadat Anja, want zo heette mijn Duitse chauffeur, mij afgezet had bij de I-point (die ze overigens in elk gehucht hebben, zodat je maar weet wat er allemaal wel niet te beleven valt in datzelfde gehucht), was het weer een taak om mijn hostel te vinden, gelukkig is Taupo niet zo heel erg groot en was het dan ook appeltje-eitje om er te komen. Het hostel is, zoals de meeste hostels waar ik voorlopig verbleven ben, ruim opgezet met een tuin en een paar balkonnetjes, heeft het een ruime keuken en zijn de kamers ingericht met alleenstaande bedden (ipv de gebruikelijke stapelbedden). Ik raak dan ook meteen aan de praat met een van mijn kamergenoten en die verteld me over parachutespringen, bungeejumping, de waterval en de hot springs die ik allemaal als activiteiten kan doen. Het parachutespringen en bungeejumping wil ik eigenlijk op het zuidelijke eiland doen, mocht ik nog genoeg geld hebben om dat om me dat te veroorloven, dus blijven de hot springs en de waterval over om te doen.
Taupo is ook nog eens naast het meer gelegen wat ik als allereerst maar eens ga bekijken, met de heuvels op de achtergrond waar de zon helaas achter ondergaat, geeft het meer een fraai uitzicht om een hapje te eten, ik blijf niet al te lang plakken en ga zowaar redelijk vroeg naar het hostel en kom in aanraking met een paar Nederlanders en wat Duitsers (die Duitsers zijn echt OVERAL) en we spreken af om de volgende morgen/middag de hot springs te bezoeken. Wat we dus ook doen, in dit geval was de wandeling niet zo heel boeiend en de waterval zelf was ook slechts een versnelling van het water doordat de rotsen een stuk dichter op elkaar gelegen zijn. Niet zo heel erg boeiend dus, maar dat was gelukkig allemaal goed gemaakt door de hot springs die zorgen voor een warm bad. Lekker ontspannen in het water om bij te komen van de avonturen in het noordelijke gedeelte van het land, daarna tijd voor wat eten en het boeken van DE trip op het noordeneiland: De Tarangio Alpine Crossing met haar vulkaan Mt. Ngauruhoe, beter bekend als Mount Doom van Lord of the Rings. Oftewel een zeer belangrijke missie om het kwaad te beëindigen (en ik ben absoluut niet de enige die deze link legt). De aanvang van deze trip is redelijk vroeg, want er wordt van ons verwacht dat we klaar staan om 05:15. En ik snap heus wel dat Frodo het ook zwaar had, maar dit wordt toch wel erg gortig. Op het moment dat ik boek staat er een Nederlandse naast me die het toevallig vlak daarvoor geboekt heeft en we nodigen elkander uit om ’s avonds naar de Ierse pub te gaan voor de pubquiz. We proberen wat mensen mee te krijgen om een internationaal team met veel kennis neer te zetten, maar alleen een Israëlische en een ander Nederlands meisje is bereid om hun kennis met ons te delen. Tot onze spijt haakt ook Israel af en moeten we het rooien met een Nederlands team, die al die Engelse termen maar lastig begrijpen en het meeste van de vraag niet meekrijgen. Gelukkig krijgen we hulp uit onverwachte hoek als er een Engels koppel naast ons komt staan en wat vragen juist (of onjuist) beantwoord. We maken de quiz af en houden ons aan de avondklok, voor de verandering gaat het dit keer wel goed. Het resultaat is dat we de helft van de vragen goed hadden en acht van de twaalf ‘bekende’ gezichten wisten te herkennen. Helemaal niets gewonnen dus en, hoewel het super gezellig is, moeten we het pand verlaten om zo aan de nodige uurtjes slaap te komen. Want die ring moet die vulkaan in!
De wekker gaat dan ook schrikbarend vroeg, het mag een wonder zijn dat de telefoon niet opblaast, en in de duisternis maakt de groep van vijf mensen zich gereed voor de rit naar Mordor. Er wordt koffie gedronken, brood gegeten en slap geouwehoerd en om 05:15 staan we allemaal buiten te wachten op de mini bus die ons op het juiste pad zal brengen. Het wordt 05:30 wat er toe leidt dat we ons afvragen over er misschien wat Nazgul onze queeste in de war proberen te schoppen tot er om 05:45 eindelijk een busje aankomt met twee mannen erin die ons het volgende melden: ‘Good morning guys, I’m sorry but I’m afraid we have some bad news for you.’ Och jee, hij zal toch wel een grapje maken, toch? TOCH? ‘The trip has been cancelled due to the weather conditions on top of the Mountains, it’s storming and it is to be expected that there’ll be some thunderstorms on top. So we will not take anyone up today, sorry.’ De hemel stort ter aarde, de zon komt niet meer op, het oog van Sauron glinstert alsof het lacht, Gandalf wordt weer grijs en Middle Earth wordt niet gered. Het einde is nabij, het feest is over, de dagen zijn geteld, de hoogste tijd om dus weer het bedje, het oh zo comfortabele bedje, in te kruipen met een naar gevoel. Het heeft niet zo mogen zijn, helaas. Iedereen gaat dan ook teleurgesteld terug naar de rustruimtes en hoopt op betere tijden.
Ook ik ga dus met hangende schouders terug naar mijn kamer en probeer nog wat te slapen, wat gelukkig wel lukt en als ik weer de keuken binnenkom vraagt Eden (de Israelische) of ik mee wil naar de hot springs nu de tocht naar Mount Doom niet doorgegaan is en hoewel het weer ook in Taupo niet al te best is besluit ik toch nog wat te doen met deze dag. We gaan richting de hot springs en op het moment dat we daar aankomen en ons nestellen in het warme water begint het een partij te regenen. Gelukkig is het water warm en kan de koude regen daar weinig aan veranderen, het geeft ook wel een mooi plaatje met de regendruppels die landen op het warme water waardoor er meer stoom ontwikkeld wordt dan normaal. We genieten redelijk lang van deze regenbui en als het opklaart wordt het tijd om weer terug te keren naar het hostel waar Suzanne (dat Nederlandse meisje) een zooi burrito’s voorbereid heeft. We drinken een paar drankjes met de groep die de ochtend voor negatief nieuws heel vroeg uit de veren waren, maar maken het niet al te laat. De bus is namelijk geboekt voor de volgende morgen en die zal ons naar de hoofdstad Wellington brengen.
https://picasaweb.google.com/117626227884945100212/NovaZeelandia
En zoals je ziet ben ik nu redelijk bezig met iedereen up to date brengen! Dus kom maar door met de reacties :P
Taupo is ook nog eens naast het meer gelegen wat ik als allereerst maar eens ga bekijken, met de heuvels op de achtergrond waar de zon helaas achter ondergaat, geeft het meer een fraai uitzicht om een hapje te eten, ik blijf niet al te lang plakken en ga zowaar redelijk vroeg naar het hostel en kom in aanraking met een paar Nederlanders en wat Duitsers (die Duitsers zijn echt OVERAL) en we spreken af om de volgende morgen/middag de hot springs te bezoeken. Wat we dus ook doen, in dit geval was de wandeling niet zo heel boeiend en de waterval zelf was ook slechts een versnelling van het water doordat de rotsen een stuk dichter op elkaar gelegen zijn. Niet zo heel erg boeiend dus, maar dat was gelukkig allemaal goed gemaakt door de hot springs die zorgen voor een warm bad. Lekker ontspannen in het water om bij te komen van de avonturen in het noordelijke gedeelte van het land, daarna tijd voor wat eten en het boeken van DE trip op het noordeneiland: De Tarangio Alpine Crossing met haar vulkaan Mt. Ngauruhoe, beter bekend als Mount Doom van Lord of the Rings. Oftewel een zeer belangrijke missie om het kwaad te beëindigen (en ik ben absoluut niet de enige die deze link legt). De aanvang van deze trip is redelijk vroeg, want er wordt van ons verwacht dat we klaar staan om 05:15. En ik snap heus wel dat Frodo het ook zwaar had, maar dit wordt toch wel erg gortig. Op het moment dat ik boek staat er een Nederlandse naast me die het toevallig vlak daarvoor geboekt heeft en we nodigen elkander uit om ’s avonds naar de Ierse pub te gaan voor de pubquiz. We proberen wat mensen mee te krijgen om een internationaal team met veel kennis neer te zetten, maar alleen een Israëlische en een ander Nederlands meisje is bereid om hun kennis met ons te delen. Tot onze spijt haakt ook Israel af en moeten we het rooien met een Nederlands team, die al die Engelse termen maar lastig begrijpen en het meeste van de vraag niet meekrijgen. Gelukkig krijgen we hulp uit onverwachte hoek als er een Engels koppel naast ons komt staan en wat vragen juist (of onjuist) beantwoord. We maken de quiz af en houden ons aan de avondklok, voor de verandering gaat het dit keer wel goed. Het resultaat is dat we de helft van de vragen goed hadden en acht van de twaalf ‘bekende’ gezichten wisten te herkennen. Helemaal niets gewonnen dus en, hoewel het super gezellig is, moeten we het pand verlaten om zo aan de nodige uurtjes slaap te komen. Want die ring moet die vulkaan in!
De wekker gaat dan ook schrikbarend vroeg, het mag een wonder zijn dat de telefoon niet opblaast, en in de duisternis maakt de groep van vijf mensen zich gereed voor de rit naar Mordor. Er wordt koffie gedronken, brood gegeten en slap geouwehoerd en om 05:15 staan we allemaal buiten te wachten op de mini bus die ons op het juiste pad zal brengen. Het wordt 05:30 wat er toe leidt dat we ons afvragen over er misschien wat Nazgul onze queeste in de war proberen te schoppen tot er om 05:45 eindelijk een busje aankomt met twee mannen erin die ons het volgende melden: ‘Good morning guys, I’m sorry but I’m afraid we have some bad news for you.’ Och jee, hij zal toch wel een grapje maken, toch? TOCH? ‘The trip has been cancelled due to the weather conditions on top of the Mountains, it’s storming and it is to be expected that there’ll be some thunderstorms on top. So we will not take anyone up today, sorry.’ De hemel stort ter aarde, de zon komt niet meer op, het oog van Sauron glinstert alsof het lacht, Gandalf wordt weer grijs en Middle Earth wordt niet gered. Het einde is nabij, het feest is over, de dagen zijn geteld, de hoogste tijd om dus weer het bedje, het oh zo comfortabele bedje, in te kruipen met een naar gevoel. Het heeft niet zo mogen zijn, helaas. Iedereen gaat dan ook teleurgesteld terug naar de rustruimtes en hoopt op betere tijden.
Ook ik ga dus met hangende schouders terug naar mijn kamer en probeer nog wat te slapen, wat gelukkig wel lukt en als ik weer de keuken binnenkom vraagt Eden (de Israelische) of ik mee wil naar de hot springs nu de tocht naar Mount Doom niet doorgegaan is en hoewel het weer ook in Taupo niet al te best is besluit ik toch nog wat te doen met deze dag. We gaan richting de hot springs en op het moment dat we daar aankomen en ons nestellen in het warme water begint het een partij te regenen. Gelukkig is het water warm en kan de koude regen daar weinig aan veranderen, het geeft ook wel een mooi plaatje met de regendruppels die landen op het warme water waardoor er meer stoom ontwikkeld wordt dan normaal. We genieten redelijk lang van deze regenbui en als het opklaart wordt het tijd om weer terug te keren naar het hostel waar Suzanne (dat Nederlandse meisje) een zooi burrito’s voorbereid heeft. We drinken een paar drankjes met de groep die de ochtend voor negatief nieuws heel vroeg uit de veren waren, maar maken het niet al te laat. De bus is namelijk geboekt voor de volgende morgen en die zal ons naar de hoofdstad Wellington brengen.
https://picasaweb.google.com/117626227884945100212/NovaZeelandia
En zoals je ziet ben ik nu redelijk bezig met iedereen up to date brengen! Dus kom maar door met de reacties :P
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
