Kiwi's zijn zoooooooo uit

Hey hey, het laatste beetje Nieuw Zeeland was een merkwaardige, want er werd afscheid genomen van Guido, Sunny en Nieuw-Zeeland! Heel vervelend allemaal, maar gelukkig stond er natuurlijk weer een hoofdstuk voor de deur, Down Under, sweet as.

Na de Arthur's Pass besloten we richtnig Kakaroa te gaan (ofzo), helaas had ik mijn telefoon in de oplader van ons hostel in de Pass laten liggen, dus konden we weer helemaal terug na in Kakaroa geslapen te hebben. Daar hebben we trouwens BARweinig gedaan, lezen en chillen, we worden er onderhand koningen in. Geluk bij een ongeluk was het niet zo goed weer in Kakaroa en super awesome weer onderweg terug naar de Pass. En eenmaal aangekomen in de Pass was het super weer, we pikken onze telefoon op en gaan EINDELIJK eens een hike doen daar. Driemaal is scheepsrecht, right? We doen de Temple Basin hike en vinden het weer eens ontzettend mooi! Ik hou in het winterse dorpje op, waar we ski's kunnen huren, maar het is natuurlijk nog geen winter en geen sneeuw te zien aan onze voeten, wel op de bergen in de buurt, maar daar komen we niet, niet vandaag in ieder geval. Guido besluit nog even de bikkel uit te hangen en gaat al klauterend aan een kabel verder de lucht in en komt uiteindelijk bijna op de top aan, maar dat werd hem toch te gortig en kwam voldaan en bezweet terug in het dorp, waar ik de denkbeeldige chocolademelk al op had gedronken. We smeren 'm daarna snel naar beneden en rijden naar Christchurch, waar we Lauren en Mike weer lastig vallen met onze aanwezigheid.

Christchurch (16, 17 en 18 maart)
Terug in Christchurch dus, waar we de vrijdag eigenlijk alleen maar een beetje hangen, misschien dat Guido liever een sapje drinkt omdat het zijn laatste dag is in Nieuw-Zeeland, maar zoals gezegd zijn we redelijk in de chillout phase. We kijken wat Flight of the Conchords en drinken wat biertjes (en ik ben eigenlijk vergeten of we uit zijn gegaan, het is nu ook al weer zo lang geleden). Wat ik wel zeker weet is dat het de volgende dag St. Patrick's Day is en dat Guido een vliegtuig naar Brisbane moet halen EN dat onze lieve Sunny, met vastgeplakte ductape en al terug naar de zaak moet. We gaan ook nog even zonnen in het containercentrum van verwoest Christchurch en wilden eigenlijk de stad in, maar daarvoor was er een te lange wachtrij dus smeren we 'm naar het vliegveld, waar Guido zo goed mogelijk afgezet wordt, Chau! Daarna rijden we door naar de autozaak, halen de Ductape van de bumper en leveren de auto in, Chau! En dan is het tijd voor St. Patrick's festiviteiten! We drinken ergens waar een oude live band optreedt en niet zo boeiend is. Wel staat Dana achter de bar en die hadden Guido en ik een keer een lift gegeven! Leuk he?

Na die bar nemen we een kijkje bij een andere tent, die helaas haast leeg is, maar waar wel een goede band optreedt en ook nog eens allemaal vrienden zijn van Mike, we voelen een aardbevingen ('voelen' het bier in de glazen beweegt zonder dat er iemand aan zit) en gaan voldaan naar huis. De zondag is de dag van Melbourne! Want Christchurch en Nieuw Zeeland worden achter me gelaten, Lauren en Mike brengen me op het vliegveld en we nemen afscheid van het land en elkaar. De vlucht is weer eens een rustige en verloopt goed en dan is het Down Under for real! Waar ik opgepikt wordt door een oude bekende uit mijn Centraal Amerikaanse tijd, Alex geeft me een rit naar haar dorp Geelong, Victoria, Australie...

Onder tussen ben ik al een vijf weken in Australie, waar ik werk voor CARE en woon ik in St. Kilda, Melbourne, Australie... Maar daarover volgende week meer ;).